نفت 100 دلاری صادر کردیم و کالای چینی وارد کردیم. نفت صد دلاری صادر کردیم و امارات را اولین صادر کننده کالا به کشورمان کردیم که حالا ادعای جزایر سه گانه و خلیج جعلی کند، نفت صد دلاری صادر کردیم و کالای چینی وارد کردیم، تا کارگر ایرانی بیکار بماند و کارگاه کفش تبریزی از رونق بیافتد... دل دلسوزان تولید در این شش سال خون شد، که ایا ما فضولات دام و طیور هم نداشتیم که باید آن را هم وارد می کردیم؟

آینده نیوز: امیرهادی انواری: جالب است که 43 درصد از کل واردات جمهوری اسلامی ایران (تقریبا از بدو تاسیس تا کنون) تنها در 6 سال دولت احمدی نژاد انجام شده است؛ دولتی که اتفاقا بیش از تمام دولت های قبلی در خصوص عدالت، توجه به تولید، جلوگیری از تجمل گرایی، مبارزه با تبدیل بازارهای ایران به محل فروش کالاهای امپریالیسم و استکبار جهانی و... حساسیت نشان داده است.

زمانی که مراجع و رهبری وارد مساله واردات می شوند و نسبت به کثرت کالاهای وارداتی و آسیب آن به تولید داخلی هشدار می دهند و از سوی دیگر، کارگران برای دریافت حقوق عقب افتاده خود جلوی ریاست جمهوری تجمع می‌کنند، دیگر مساله واردات مساله پر شدن جیب عده ای نوظهور نوکیسه و سیاه بختی کارگران یک کارخانه نیست؛ موضوع، موضوعی ملی به شمار می رود.

رشد واردات در کشور اگر در زمان رونق اقتصادی رخ دهد، که تولید خود آن کشور مناسب است و وارداتش یا برای تامین مواد اولیه باشد، یا برای تامین بخشی از نیازهای خود که تولید آنها در داخل کشور صرفه اقتصادی ندارد، معقول به نظر می رسد.

اما در کشوری مثل ایران، که اگر نفت را از صادرات آن بگیریم، چیز زیادی باقی نخواهد ماند، واردات چونان سم مهلکی است که آرام آرام اشتغال را می خورد، چرخ کارخانه ها را از کار باز می دارد و نهایتا امنیت اقتصادی مردم جامعه را بر هم می زند.